Beste Geocacher,
Het was inmiddels een traditie
Om jaarlijks een sint-cache te publiceren
En vanwege een overvloed aan inspiratie
Kon Sint zelf ook weer wat nieuws gaan leren.
Het idee was aanvankelijk slechts conceptueel
En begon met louter de unieke locatie
Maar gaandeweg belandde de vork in de steel
En ontstond de noodzaak tot een applicatie.
Een stukje code zou hier achter schuilen
En de taal om te leren heette PHP
Maar Sint’s uitspraak daarvan was om te huilen
En voor grammatica scoorde hij slechts een 2.
Maar al doende leert men, wordt gezegd
En zo verliep het ook dit keer
Wat eerst nog krom was werd langzaam recht
En uiteindelijk liep het als een speer.
Het concept: iets dat dicht is open maken
Gold voor de plek waar de cache zou worden verstopt
Maar aldus ook om de puzzel te kraken
Waarvoor programmacode werd ingeklopt.
Sint houdt altijd al van mechaniekjes:
Van Rude Goldberg is hij een fan
Vlakbij, in de Ontdekfabriekjes
Bouwde hij er ooit een als technicien.
De cache zelf kwam achter een ijzeren luik
In een bouwsel, rond 5 december heel toepasselijk
Dat open en dicht kon, een verstopplek zo puik
Maar een slot er op bracht later ongeluk.
Zodat na twee jaar een ander hoekje
Op dezelfde lengte- en breedte graad geprobeerd
Te vinden moest worden voor het logboekje
Dat vervolgens uitstekend werd gecamoufleerd.
Hoe langer het er zit, hoe minder zichtbaar
Zodat menig geocacher zich verkijkt
Omdat het op 't nieuw gevonden plekje daar
Precies een bestaand onderdeel van de constructie lijkt.
Terug naar de code, die moest ook evolueren
Want vanaf de minuut dat Sint’s cache werd gepubliceerd
Hebben stoute hackers lopen proberen
En 100000 pakjes brute-force uitgeprobeerd.
Maar dat kostte Sint natuurlijk al zijn Pieten
Die toen wel wat beters hadden te doen
Dan hen antwoorden die met grof geschut liepen te schieten
Zodat die laatste met een tijdelijke IP-ban moesten doen.
En de puzzel? Dat is eigenlijk goed observeren.
Kleurenzien is hierbij essentieel.
Dat Sint een speciale Daltonisme versie loopt te serveren
Zegt in dit geval bij wijze van hint heel veel.
Maar wat na wat komt, dat is het mysterie
Daarover vertel ik een volgende keer meer.
Het gaat hierbij vooral om de sequentie;
Waarmee je begint interesseert niet zo zeer.
En juist dat aspect blijkt uiteindelijk
-al klinkt het aanvankelijk wel gek-
In dit geval heel toepasselijk
Als een uitstekende coördinatencheck.
Want linksom of rechtsom is het coördinaat
Dat je op 10 manieren weer kan geven
Een aanduiding voor waar je staat
En is de gevolgde route om het even.
Het onderstaande gedicht verscheen op 28 november 2019.
De duizenden pakjes van
2011?
De oplossing die spreekt vanzelf.
Een willekeurige reeks getallen,
Kies maar uit wat je zou bevallen.
En ga gewoon eindeloos op zoek
Naar een coördinaat bij jou om de hoek.
Maar waarschijnlijk is daar geen Sint-cache gedropt
Waarmee de zoektocht voortijdig stop.
Nee, het gaat er om de juiste te kiezen
Uit telkens tien verschillende kleuradviezen.
En de resulterende karakters aan elkaar te rijgen
Om zo een coördinaat te verkrijgen.
Zei ik daar zojuist “coördinaat”?
Zo’n ding dat achter “N51” staat?
Zoek daar maar eens naar, om te beginnen
En de eerste pakjes zijn al binnen.
Want de cache ligt hooguit 2 mijl van de bogus vandaan
Zodat er nooit N50 of N52 voorop kan staan.
Dus begin met een pakje met een “N”
En ik ben zeker dat ik daarna een “5” herken
In één van de volgende tien dozen
(Welke “N” je ook hebt uitgekozen).
En ga door tot je ook een “1” hebt geselecteerd,
Nadat je er hooguit 10 hebt uitgeprobeerd.
Maar hoe nu verder, hoor ik je vragen?
Wel, het begint je misschien al te dagen
Dat het onwaarschijnlijk is dat het kant nog wal raakt
Dat Sint een kleurenblinden-hulp heeft gemaakt.
En dus kan je concluderen met goed fatsoen
Dat al die kleuren er wel degelijk toe doen.
Kijk eens goed naar alle kleurcombinaties
En probeer diverse observaties
Van de juiste, in volgorde geopende cadeaus
En de puzzel is niet langer uitzichtloos.
Je vindt één of andere regelmaat
Qua lint dat om een pakje gaat.
Dat kan op zich van alles zijn
Volgens willekeur gebaseerd op je IP-domein
Maar in elk geval is het consequent
Zolang jij en alleen jij het bent.
Het kan zijn dat je telkens het vorige lint
Gestrikt om het volgende pakje vindt.
Maar het kon zomaar andersom gelden
Dat de pakjes de lint-kleuren voorspelden.
Of dat de brede strepen van de doos
Als smalle terugkomen in opvolgende cadeaus,
En dat ook geld voor het lint.
Of dat je de smalle banen later als brede vindt.
Vele varianten komen voor
Maar welk patroon het ook is, zet het stug door
Om zo de volgende pakjes te identificeren
Die je het cache-coördinaat zullen leren.
Dat kan trouwens ook zijn in RD-notatie
Of meters en graden, voor een projectie.
En ooit voor een GC-event op Strijp-S
Ging Sint speciaal op Engelse les,
En vertaalde hij de halve dozen-code
(Maar behouden bleef wel de kleuren methode).
Wat neem je van dit hele verhaal mee?
We gaan even terug nu naar het basisidee
Waar het in eerste instantie mee was begonnen:
(De andere varianten zijn er later bij verzonnen)
Uniek is telkens de kleur van het lint
Waarmee je vervolgens precies één doos vindt
En ook daar zit weer een lintje omheen
En ook daarvan is er bij de volgende dozen maar één.
Voor Zie Ginds is de start-keuze wel van belang
Maar die vind je vast, wees maar niet bang.
Zelden zinvol, maar het helpt je nu
Te vertrouwen op een deja vu,
En te denken: heb ik misschien
De juiste combinatie eerder gezien?